Tien jaar lang verzamelde Christian Marclay filmfragmenten waarin deuren openen of sluiten. In de video-installatie Doors (2022) monteert hij ze zo dat acteurs via een schijnbaar oneindige hoeveelheid deuren van de ene ruimte naar de andere blijven lopen. De overgang van de fragmenten is steeds precies op het moment dat iemand door een deur loopt. Dankzij de virtuoze montage ontstaat er een bijna labyrintische zwerftocht van de ene deur naar de andere.
13 september 2025 - 18 januari 2026
De bewegende beeldcollage Doors van Christian Marclay bestaat uit filmfragmenten van uiteenlopende genres, in zowel zwart-wit als kleur, van stomme films, Franse Nouvelle Vague tot hedendaagse Hollywood-blockbusters. In zijn montage verbindt hij tientallen filmscènes met elkaar via deuropeningen in een eindeloze lus, zonder duidelijk begin of einde. Hij creëerde een bepaalde flow, een illusie van continuïteit, waardoor een visueel narratief ontstaat dat acteurs volgt terwijl ze door deuren blijven lopen naar telkens nieuwe ruimtes. Elke knip is een overgang naar een andere film, waardoor de acteurs zich een weg banen door eindeloze doorgangen, architectonische ruimtes en tijdsvlakken. Doors neemt je zo mee op reis door de grenzeloze wereld van film.
‘Deuren zijn fascinerende objecten, rijk aan symboliek. Ze kunnen verbergen of onthullen, tegengestelden uitdrukken als licht of donker, buiten of binnen, open of gesloten. […] Ze zijn alledaags, en tegelijk onwennig. We vragen ons af wat er aan de andere kant ligt, waar we kunnen uitkomen. Er is angst en spanning verbonden aan het onbekende, maar ook verwachting en potentie.’ – Christian Marclay
Christian Marclay, Doors, 2022, collectie museum Voorlinden
Over Christian Marclay
Christian Marclay werd in 1955 in Californië geboren, groeide op in Zwitserland en woont en werkt nu in Londen. Hij heeft solotentoonstellingen gehad in bijvoorbeeld Centre Pompidou in Parijs, Museum of Contemporary Art in Tokio en Tate Modern in Londen. In 2011 ontving hij de Gouden Leeuw op de 54ste Biënnale van Venetië voor The Clock. Christian studeerde aan de École supérieure d’art visuel in Genève. Eind jaren zeventig ging hij experimenteren met platen en draaitafels om geluiden te mixen. Al snel verwierf hij faam als baanbrekende dj, voordat hij een visueel kunstenaar werd.